راهپیمایی عظیم اربعین
اربعین شروع و آغازی برای ادامه مسیر و هدف عاشورا
هر پدیده اجتماعی که منتج به نتیجه میشود، دارای چند عنصر اساسی و برجسته است:
1- هدف، 2- رهبری، 3- عنصر ایدئولوژی، 4- سازماندهی اجتماعی، 5- برنامه، 6- دشمن مشترک
1- هدف: هدف اربعین در اصل، ادامه مسیر ظلمستیزی، کفر ستیزی و عدالتگستری راه و مسیر اباعبدالله (ع) است که به دنبال انقلاب جدش پیامبر اعظم (ص) که در برههای دچار چالش و انحراف مسیر شد و راهی جز روشنگری و مبارزه علنی نمانده بود، انتخاب گردید و مسیر حضرت از مدینه به مکه و از مکه به سمت کوفه و سرانجام حادثه بزرگ عاشورا در کربلا ختم شد. دشمن با دورنگه داشتن امام (ع) از کانونهای مردمی برای جلوگیری از تماس و ارتباط و روشنگری ایشان و بیخبری و بایکوت خبری و تمام کردن و نابود کردن هدف امام (ع) با شهادت ایشان و یاران باوفایش با تبلیغات فراوان درباری و نسبت خارجی و طغیانگر بودن امام (ع) که در ظاهر هم موفق شد. ولی حرکت اربعین در مسیر نجف تا کربلا خون تازهای در حرکت و نهضت عظیم کربلا بود. اینگونه سرآغاز یک موج عظیم و گستردهای شد که امروز در پس هزار و اندی سال خود را بهخوبی نشان میدهد. میلیونها انسان پرسشگر عاشق که امروز پا به میدان و کشور پرخوف و خطر عراق که در دستهبندیهای معمول جزء اولین کشورهای ناامن و خطرناک برای سیاحت و گردشگری است و تمامی دولتها از حضور مردم خود در این کشور بیمناکاند و مرتب بهطور مستقیم و غیرمستقیم اخطار میدهند که گردشگران از سفر خودداری کنند، چگونه است که مردم برای حضور در اربعین سر از پا نمیشناسند. آیا جز این است که همه این جمعیت چند دهمیلیوننفری یک هدف مشترک دارند. سؤال اینجاست که چگونه درحالیکه در قبل هیچ نشست مشترک و بیانیه مشترک و جلسه و کلاس و زبان و برنامۀ مشترکی نداشتهاند، اما هدف مشترکی دارند و در پیگیری این هدف جان خود را به میدان آوردهاند و خطر کردهاند. این پدیده نادرترین پدیده قرن حاضر است و ما را به یاد فرموده پیامبر اعظم (ص) که فرمودند قتل حسین (ع) حرارت و آتش شعلهوری در قلوب مؤمنین است که هرگز سرد نمیشود. آری این شعله مقدس در سراسر گیتی مؤمنین را از ملیتها و رنگها و زبانهای مختلف و از کشورهای مخالف دین و آئین تا کشورهای ... و بیطرف تا کشورهای مسیحی و مسلمان گرد هم میآورد. آری اربعین هدف نهایی بشر است که همه امیدها و آرزوها در پس آن نهفته است و بشر را به سعادت ابدی پیوند داده و به ساحل آسایش و آرامش ابدی میرساند. آنگاهکه اباعبدالله (ع) یکه و تنها در میان فوج فوج دشمن فریاد برآورد که هل من ناصر ینصرنی شاید تا دهها و بلکه صدها سال بشر معنای آن شعار را ندانست که در میان دشمن بیمروت و کینهتوز امام (ع) از کی یاری میخواهد، ولی امروز در پس قرنهای متمادی صدای امام بهخوبی، واضح و روشن به یارانش در گوشه گوشه جهان منتقل گردیده است و یارانش یکصدا بهصورت فردی و جمعی با شعار لبیک یا حسین به سویش قطرهقطره اقیانوس میشوند.
لبیک یاحسین
ادامه دارد...